Fyrirsagnir
Þið ykkar sem bloggið þekkið það áreiðanlega þegar maður semur hinar fullkomlegustu bloggfærslur í heilu og hálfu dálksentimetrunum, en kemur því svo ekki frá sér því að manni vantar fyrirsögn. Sagan og frásögnin er að öllu leyti fullkomin, hnitmiðuð, smellin, fyndin og vel orðuð. Svo vantar bara upphafið, það er ekkert mál að slá botn í þetta allt saman. En samt á ég ekkert mál með að byrja á öllum mögulegum og ómögulegum hlutum, en á erfiðara oft með að ljúka þeim.
Heima hjá mér er til dæmis ryksugan núna á gólfinu og spænskubókin opin, uppvaskið er hálfnað og ég á eftir að þvo þvott.
Var í Kaupmannahöfn um síðustu helgi. Kaupmannahöfn er alltaf svona eins og Akranes fyrir mér, voðalega þægilegt að koma þangað, engin fyrirhöfn, heimilislegt, þekki mikið af fólki og alltaf hægt að slaka á. Það sýndi sig líklega best þegar ég tók strætó upp á Norrebro til Ása að ég þekkti Jakob sem var í strætóinu, það þarf enginn að efast um það að Jakob er urrandi hommi. Ég var duglegur að slaka á og nýta tímann í Kaupmannahöfn. Stiklublogg í tilefni þess:
- ég fór á átta bíósýningar á CGLFF (sem var ástæða fyrir förinni minni) og sá hátt á þriðja tug mynda - ef við teljum allar stuttmyndir með
- ég drakk rauðvín
- ég hitti homma
- ég hitti Íslendinga út um allt
- ég hitti nýjan Þóri, Þóri á föstu
- ég hitti kærastan hans Þóris
- ég fór á mitt fyrsta alvöru hmm... vil ekki kalla það deit en við skulum nefna það stefnumót
- ég las
- ég svaf
- ég át
- ég vaskaði upp
- ég flaug heim með Hannesi Smárasyni, því miður vissi hann ekki hvað það var mikill heiður fyrir hann að fljúga með fremstu flugfreyjunni sinni, hann á eftir að læra það síðar
- ég ræddi flugfreyjubúninga við flugþjón hjá Sterling
- við mig var reynt
- mér var boðið í glas
- ég kom seint heim
- ég kom snemma heim
- ég var vakinn í amerískar pönnukökur
Eftir að ég kom heim:
- sá ég sambýliskonuna í mýflugumynd, en hún er nú floginn á vit Héðins í Manchester. Ég veit ekki hvort þeirra ég öfunda meira.
- hef ég þvegið baðherbergið mitt (ég lifi á ystu nöf)
- setið á 9 tíma úthlutunarfundi hjá Stúdentasjóði (er ég ekki spennandi týpa ef ég er kosinn í stjórn styrktarsjóðs á vegum HÍ...)
- tekið spænskupróf
- fengið hæstu einkunn í bekknum fyrir munnlega spænskuverkefnið mitt
- hef ég spjallað upp í rúmi við litlu systir fram undir morgun, eins og í gamla daga
- séð mömmu mína leika kanínu
- búið til leyniplan með Kröbbu
- farið beint í skólann eftir lendingu í Keflavík og þaðan í vinnuna, þaðan í heimsókn til vinar míns og þannig komist heim 11 tímum síðar
- lært rússneska stafrófið af samstarfskonu frá Úkraínu
- verið bent á gildi þess að vera einhleypur frá mömmu minni, hef enn verið að melta það hvort að það sé vegna þess að hún hryllir við þeim degi sem ég hætti að mæta í jólahefðina heim til hennar
Héðinn heim í næstu viku. Kaupmannahöfn um síðustu helgi. Manchester í næsta mánuði. París eftir áramót? Interrail næsta haust? Þetta er yndislegt líf...