Menningarnótt
Já það var tekið á því, ég byrjaði á því að vakna klukkan sjö í Reykjavík. Ég var að fara í próf klukkan níu hjá ævisagnaritaranum honum Hannesi Hólmsteini. Prófið gekk ömurlega og ég hef aldrei gengið jafn illa. Ef ég deili árangri í undirbúning þá er útkoman það slök að það jaðrar við sjálfsmorð. Til þess að láta mér líða betur keypti ég kennsluforrit í spænsku, fór svo heim að slappa af. Um fjögur sótti ég Hárliða í WorldClass, stefnan hjá okkur var að fara í hommakaffi á Cozy. Eftir mikið basl í gegnum umferð bæjarins tókst okkur að komast í 101. Gengum Laugaveginn og ég með regnhlíf. Hittum Sverri Pál sem var í miðjum klíðum að sökkva sér í menninguna. Kaffi var nóg fyrir mig og Héðinn þannig að við sögðum bless. Klukkan sex skokkaði ég upp Laugaveginn til þess að fara vinna á Argentínu. Þetta kvöld var svolítið sérstakt, húsið var næstum þríbókað og seinasta kvöldið hans Óskars. Mér fannst þess vegna ekki hægt annað en að mæta. Kvöldið var skemmtilegt en ég svitnaði eins og svín, sem betur fer sá ég um 30 manna gagnkynhneigt brúðkaup þetta kvöld með ljósmyndara Séð og heyrt. Þess vegna eru til myndir af mér sveittum eins og svíni. Njótið lömbin mín. Fékk 2000 krónur í tips frá brúðgumanum, sem var greinilega farinn að hlakka til næturinnar. Þetta var ofboðslega gagnkynhneigt brúðkaup, ég fékk alveg gubbu, hvers vegna þurfa þau að alltaf að vera koma því á framfæri að þau séu gagnkynhneigð og hér séu bæði konur og karlar? Við náðum því alveg strax. En þurfa svo að skipa í sæti þannig að öðrum megin á borðinu sitja konur og hinum megin karlar, síðan sitja náttúrulega pör/hjón á móti hvoru öðru. Ég skil bara ekki af hverju gagnkynhneigt fólk þarf alltaf að vera nudda því framan í mann að þau nudda typpi inn í píku, geta þau ekki haldið þessu fyrir sig sjálf?
Það var samt leiðinlegast að sjá einn mann sitja einan og greinilega var “deitið” hans systir hans um það bil 20 árum yngri en hann sjálfur. Maðurinn spilaði greinilega í bleika liðinu og þess vegna sat hann eins langt frá brúðhjónunum og mögulega var hægt að setja hann. Samt var hann bróðir brúðgumans! Ég fór því að hugsa hvort að maðurinn væri giftur eða í sambandi og væri jafnvel ekki heimilt að mæta með manninn sinn í brúðkaupið. Svona sætur maður ætti allavega ekki erfitt með að heilla einhvern í kringum sig. Á meðan ég velti þessu öllu fyrir mér tókst mér að hella jafn miklu rauðvíni á borðið og í glasið hjá feita manninum við hliðina á honum. Sem betur fer var lítið eftir í flöskunni þannig að ég gat bjargað mér með því að segja: “Rauðvínið búið, ég verð að sækja meira”
Síðan var tekið vel á nóttinni, fór í partý til Héðins og Þóris á Hverfisgötunni. Þar var gaman. Ég og Matta slógum víst í gegn og það ekki í fyrsta né síðasta skipti. Nágranninn á efri hæðinni náði að slútta partýinu með einni símhringingu. Skál! Vegamót, Ölstofan, Hverfis og Sólon – er ég að gleyma einhverju? Allt endaði þetta á Lækjartorgi þar sem öll matarföng voru búin. Þá var klukkan orðin sjö, búinn að vaka í 24 tíma og tími til kominn að koma sér í sveitina til þess að vinna klukkan tíu.
Loksins var vinnan búin klukkan sex um kvöldið á sunnudeginum. Dreif mig heim og var orðinn ansi þreyttur og ónýtur, svo ég taki vægt til orða. En þegar heim var komið var mamma með þá hugmynd að ég þyrfti að elda og það var náttúrulega ekkert mál. Siggi bróðir sótti kýrnar en var með neyðarkall þegar hann kom til baka því það var belja að bera og það var afturfótafæðing. Code read! Ef einhver gestkomandi hefði verið á staðnum hefði honum þótt gaman að sjá okkur takast á við þetta. Allir höfðu sitt verkefni, pabbi fór að sækja snæri, mamma stökk til að sækja tvö prik á meðan ég hoppaði í stígvél og sótti gúmmívettlinga á liðið. Eftir mikil átök við að draga kálfinn úr beljunni og rífa hana upp þá kom mikið blóð en kálfurinn vildi ekki anda, þess vegna fór af stað ástand MJÖG RAUTT. Það eina sem mamma sagði var, hann andar ekki. Það var eins og við hefðum öll verið slegin í framan. Heiðrún systir hljóp inn í mjólkurhús að sækja volgt vatn í fötu, Siggi bróðir hljóp til kálfana að sækja vatn með köldu vatni, pabbi greip í afturlappirnar á kálfinum og lyfti honum upp, mamma fór með hendurnar upp í munninn á kálfinum og opnaði öndunarveginn, ég nuddaði magann á kálfinum til að koma blóðinu á hreyfingu. Í þeim svipan sem Heiðrún kom með volga vatnið fór kálfurinn á gólfið og mamma og ég hjálpuðumst að við að fjarlægja lífhimnuna úr munninum og frá nösunum – til þess notum við heitt vatn. Kálfurinn fór fljótlega að anda eðlilega og kýrin fékk því að kara hann loksins. Síðan fór ég inn að elda. Einhvern veginn hafði þetta verið allt svo hressandi að ég fann ekki votta fyrir þreytu og horfði með fjölskyldunni á Ocean Eleven áður en ég fór að sofa.