Ráðmannsgata
Þá er maður staddur á Ráðmannsgötunni enn einu sinni. Eftir fjögur skipti í viðbót mæli ég með því að Ási og Paw flytji, er farinn að þekkja hvern krók og kima á Norrbro, er hættur að líða eins og túristi á Strikinu. Mér finnst samt ennþá allt ódýrt en Ási er farinn að stynja eins og baunverji þegar einhver verð eru nefnd. Fólk hefur verið ofboðslega forvitið að vita hvernig farandpannan hefur gengið á milli manna, ég ætla ekkert að segja nema að eins og staðan er í dag er sami pönnuhafi og var síðast...
Svaf ekkert fyrir flugið eins og svo oft áður. Ómaría gisti heima, eða það er að segja hún lagði sig í tvo tíma áður en við fórum út á völl. Ég kláraði umsókn í Norrænu ráðherranefndina, nokkur bréf, glósaði einn kafla og fleira sem ég hafði setið á hakanum. Þessu var lokið klukkan þrjú um nóttina en þá fór ég að pakka. Þá vaknaði Ómar og fór í sturtu. Klukkan fjögur hélt ég að ég væri tilbúinn þannig að við fórum. Þegar ég var kominn til Kaupmannahafnar áttaði ég mig á því að ég hafði ekkert klárað að pakka niður. Engir sokkar, engin ilmvötn, engin gleraugu og enginn linsuvökvi. Ég þarf líklega að fara gefa mér meiri tíma í að pakka og minni tíma til þess að drekka Martini í Leifsstöð. Flugið var samt gott og við höfðum sæta flugfreyju sem heitir Páll. Á milli þess sem ég nýtti rétt minn til þess að horfa á flugfreyjuna nýtti ég tímann til að læra, maður er svo praktískur. í framhaldi af allari þessari praktík á ég von á dönskum ríkisborgarrétti.
Annars var kvöldið fyrir flugið ansi skemmtilegt, Ómar kom og plataði mig í Magic Tan. Mæli alveg með því, ég er svo brúnn núna að það er eins og einhver hafi skitið á mig. Ég er alveg að fíla mig en verð ekki var við svo mikla breytingu í athygli, grenj grenj, hvað þarf maður að gera meira?
Vorum samt úti að borða á voðalega fínum stað í morgun (klukkan þrjú), fengum okkur Grunch (ekki brunch því klukkan var orðin þrjú). Eftir það var farið í súpermarkaðinn til þess að kaupa hommasafa (áfenga gosdrykki) til þess að nota í partýinu í kvöld. Hingað er von á nokkrum tugum homma og lesbía, það verður gaman. Á leiðinni til og frá súpermarkaðsins gengum við framhjá: Skóbúð Paws, Ásasjoppu og Kaffi heimdalli. Stundum vil ég meina að Norrebro sé Íslendinganýlenda, en það hef ég aldrei sagt upphátt. Annars er stemning fyrir þetta partý í kvöld, á meðan ég blogga og nýti mér gestrisni Ráðmannsgötubúa þá er verið að breyta rúmum, svefnsófum og öðru í sæti. Hérna verður gríðalegt fjör. Sem eftirréttur verður farið í hundruða manna partý í Stúdentahúsinu eins og ég hef svo mikið talað um undanfarið.
Annars er Ási ansi duglegur að benda mér á íbúðir sem eru til sölu/leigu hérna. Hann benti á eina góða í gær, hún var með hornglugga, en snéri að aðalgötunni þar sem strætó gengur á 30 sekúndna fresti, svo dæmi sé tekið. Ég hafði ekki hugsað mér að flytja til Kaupmannahafnar til þess að missa vitið og svefninn að eilífu amen.
Á þriðjudaginn kom
Ásgeir sænski í heimsókn. Sex klukkutímar af mat og drykk, það var gaman. Morgunmatur á Subway, síðan Kaffitár, þá var farið heim til þess að drekka súkkulaðilatté, muffins a la Gulli og vöfflugerð Ásgeirs. Namm namm.
Vignir lét svo sjá sig þegar 3/5 hluti af vöfflu var nýfokinn í ruslið, í staðinn fékk hann súkkulaðiís. Hann fór því sáttur. Ég og Ásgeir ætlum að hittast í Köben á þriðjudag og fá okkur kaffi/öl.
Annars er ég líklega mest búinn að nýta mér TaxFree. Þurfti augljóslega að fara út að versla því margt hafði gleymst að pakka niður. Það var ólán í láni. Mig vantaði sokka og var síðan búinn að ákveða að kaupa buxur og skó, því það bráðvantar mig. Ég endaði með verslunarpoka sem innihéldu, húfu og trefil (eitt sett í viðbót), peysu (þessi er líklega númer fimmtíu og ég nota þær aldrei) og bol. Þarna fór praktíkin mín og danski ríkisborgararétturinn út um gluggann. Mesta vesenið er samt þegar ég bið um að fá að versla skattfrjálst, þá er það sagt við mig að það sé bara fyrri útlendinga, ég get bara ekki hætt að monta mig yfir dönskunni minni.
Ég og Ási erum greinilega opinber ákvörðuntökuhafar þess hvar Íslendingar, Danir, Svisslendingar og Þjóðverjar djammi í Kaupmannahöfn þessa helgina. Byrjuðum á því að fara á Mexibar á fimmtudagskvöldið. Mexibar selur kokteila og sérhæfir sig í þeim en þar hittum við Guggu vinkonu Þóris og kynntumst mörgum skemmtilegum Dönum sem eru með Guggu og Ása í bekk. Gugga sagði mér að Mexibar er í mjög miklu uppáhaldi hjá
Þóri síðasta sumar þegar þau voru í Köben á GayPride og því hugsuðum við hlýtt til hans. Ég held að ég hafi smakkað einhverjar tólf eða fimmtán tegundir af kokteilum. Ég varð alveg rúllandi í framhaldi af því. Skyndilega höfðu allir íslenskir og danskir kynvillingar þefað okkur uppi og staðurinn fylltist af yndisfögrum samkynhneigðum karlmönnum. Þá vorum við vinsamlegast beðnir um að fara þar sem gagnkynhneigðu stelpurnar urðu pínu daprar yfir að finna ekki fyrir neinum súperpower í kringum okkur. Þaðan fórum við á Oscar. Þar var gaman og hittum mjög marga Dani sem við þekktum. Skemmtilegt að segja frá því að Kim sem ég var með síðasta sumar er orðinn forsíðumodel fyrir Panbladet, gaytímaritið í Kaupmannhöfn... ... ...
Í gærmorgun kom svo Florian (Svisslendingur) til landsins. Alltaf gaman að hitta hann. Með honum fórum við einmitt að versla og átum góðan mat, sem við komumst að því að Flo hafði ofnæmi fyrir, hann fékk því bara vatn og brauð. Um kvöldið kom Beat (Svisslendingur) til landsins en Florian sótti hann og Jakob (Dani, var að koma frá Stokkhólmi) út á völl, en þeir lentu á sama tíma. Beat og Florian gista svo heima hjá Jakob þessa viku. Florian var með góðar fréttir handa mér, hann var að bjóða mér á ráðstefnu í Oslo í febrúar, ég sagði auðvitað já, þannig að ef einhver vill hitta mig í Osló í febrúar, þá er ég geim. Þið sem þekkið mig munið að það eru til ansi sætir Norðmenn. Vííí. Þessi ráðstefna er semsagt á vegum Evrópusambandsins og er fyrir fólk sem skipuleggur multinational conferences. Alveg minn tebolli.
Íslensku lesbíurnar mættu svo í gærmorgunn og Þjóðverjarnir komu á bíl frá Berlín. Síðan hittust allir á Oscar um miðnætti. Vá það var gaman að hitta alla aftur. Hitti meira að segja Thomas (Dani) sem ég kynntist þegar ég var fulltri HINBIO (Icelandic Lesbian and Gay Film Festival) á CGLFF - Copenhagen Gay & Lesbian Film Festival í október á síðasta ári. Við spjölluðum heillengi enda voru Danirnir að klára kvikmyndahátíðina sína og þessi helgi er svona "umræðuhelgi" skipulagningahópsins. Kannski maður kíki á þessar elskur á morgun fyrst við erum að koma upp svona hátíð í janúar á næsta ári. Thomas kemur í partýið í kvöld og þá ákveðum við hvernig er best fyrir mig til þess að kíkja í heimsókn til þeirra.
En aftur að Þjóðverjum, Dönum, Íslendingum og Svisslendingum. Danirnir og Íslendingarnir voru ofboðslega spenntir fyrir nýjum gay skemmtistað sem var að opna og heitir Kaviar. Þjóðverjarnir fóru strax í vörn og voru með einhverjar spurningar eins og af hverju við vildum fara, af hverju Oscar væri ekki nógu góður og fleira. Síðan var bara ekkert múður það átti að fara þangað, þá fengum við fljótlega útskýringu. Þjóðverjarnir héldu að þetta væri svona skemmtistaður með saurfantasíur... En í Berlín er þetta svona codename fyrir þá sem vilja saur í kynlífið sitt að fara á Kavíar, þeir sem vilja hins vegar hland í kynlífið sitt fara á Kampavín... Það er skemmst frá því að segja að Kavíar í Kaupmannahöfn er ekki þannig, þar eru BARA FLOTTIR STRÁKAR. Váá! Oft eru ég og Ási sammála um stráka, en þarna vorum við alveg sammála. Fyndið samt til þess að hugsa hversu líkan smekk við höfum á karlmönnum en eigum okkur enga kviðmága (úr orðabók Farandpönnunnar og merkir: búnir að sofa hjá sama strák).
Núna var Kazaa að segja mér að búið væri að niðurhjala tíundu seríu af Friends. Ég og Ási erum að fara horfa á video á meðan Mr. Handy-Daddy er að setja upp hillur á klósettinu. Ég læt í mér heyra.